X-MEN / X2 / X III

Blaze

Po kilku minutach oczekiwania nagle odezwał się nadajnik w panelu sterowania. Wolverine szybko doskoczył do przycisku i odebrał sygnał.
- No i co się dzieje, chłopaki? - spytał do wbudowanego, bardzo czułego mikrofonu. Po chwili usłyszał głos Collosussa:
- Teren czysty, ale lepiej szybko tu przyjdźcie! - powiedział Piotr. - Znaleźliśmy Moirę niedaleko laboratorium, jest nieprzytomna.

Wszystkim mogłoby się wydawać, że za chwilę Profesor wyskoczy ze swojego wózka i podbiegnie do nadajnika. Szybko podjechał jednak do panelu.
- Co? Ale co się stało? - wykrzyknął.
- Nie mamy pojęcia. - odparł Collosuss. - Zostaniemy na miejscu, jesteśmy po wchodniej stronie laboratorium, niedaleko morskiego klifu. Na pewno nas zobaczycie.

Profesor bez słowa odłączył się.
- Idziemy.

Tantos

Pier usłyszał głos Colosusa w głosniku
-Znaleźliśmy Moirę niedaleko laboratorium, jest nieprzytomna.
a wiec jednak coś się tu działo...

Blaze

X-men wybiegli z samolotu.
- Szybko! - zawołała Storm, wzbijając się w powietrze. - Uważajcie na wszystko co się rusza i biegnijcie za mną! Z góry już ich widzę, są niedaleko!

Profesor kiwnął na Beasta.
- Hank, czy mógłbyś mi pomóc? Wątpię, żebym za nią nadążył.
- Oczywiście. - uśmiechnął się Hank, po czym chwycił wózek wraz z Xavierem i długimi skokami zaczał przemierzać plażę, goniąc Storm.

Wilczyca

- Szybko! - zawołała Storm, wzbijając się w powietrze. - Uważajcie na wszystko co się rusza i biegnijcie za mną! Z góry już ich widzę, są niedaleko!
Lizzie ruszyła ze wszystkimi. W pewnym momencie na jej miejscu ponownie pojawił się biały wilk, który szybciej mógł przemieszczac się po plaży.
Zatrzymała się, czekając na resztę.
Kiedy Wolverine się z nią zrównał, znów zerwała się do biegu, widząc przed sobą lecącą Storm.

Aqua

Miałam chwilę czasu by odetchnąć. Oczywiście butelka wody to dla mnie za mało, skorzystałam więc też z naturalnych źródeł jakie ofiaruje nam ta przepiękna plaża;) Niedaleko na piasku przysiadł na chwile Pier. Na prawde bardzo się cieszyłam że mogłam wreszcie im się na coś przyadać:) ale nie mogłam przestać się rumienić...:) Szukalam Logana jeszcze wśród reszty, lecz nagły alarm zmusił mnie do skupienia się na istotniejsztch rzeczach. No tak, coś nie bez przyczyny zakłóciło nasz lot. Zerwałam się więc i pobiegłam za resztą x-menów w strone Moiry....

*********************************
A więc jednak to w niedziele macie najwięcej czasu :D:D:D Na przyszłość zapamiętam:)

Blaze

Storm z oddali dokładnie widziała trzy postacie: Scotta i Collosussa trzymającego nieprzytomną Moirę. Oglądała się za siebie, czy X-men nadążają za jej tempem. Wreszcie, będąc dokładnie kilka metrów przed nimi, osunęła się z powietrza i wylądowała zgrabnie na miękkim piasku. Za chwilę nadbiegli X-meni.
- Dobrze, że jesteście. - powiedział Cyclops. - Nie mamy pojęcia co się z nią stało.
- I skąd się wogóle tutaj wzięła... - dodał zaraz Piotr.

Beast 'położył' wózek Profesora na ziemi. Xavier za chwilę podjechał bliżej. Spojrzał na Dr. MacTaggert. Nie ulegało wątpliwości, że była nieprzytomna, ale dlaczego?
- Moiro, słyszysz mnie? - zapytał. Bez skutku, żadnej reakcji. Nie zastanawiając się długo, postanowił, że użyje swoich zdolności telepatycznych. Zamknął oczy i już po kilku sekundach nawiązał kontakt.
~ Moiro, słyszysz mnie? - powtórzył, tym razem w porozumieniu telepatycznym. Widział blade światło.
~ Charles? - głos Moiry zabrzmiał w jego głowie.
~ Dokładnie. - potwierdził. - Jesteś nieprzytomna, znaleźliśmy cię od wschodniej strony laboratorium, niedaleko klifu.
~ Wejdźcie do laboratorium, kod dostępu znasz. - poinformowała Dr MacTaggert. - Kiedy już się obudzę, wszystko wam opowiem...
~ Już idziemy.

Profesor wybudził się z telepatycznego letargu. Biały obraz zniknął i znów podświadomością powrócił na plażę. Popatrzył po X-men'ach.
- Nawiązałem z nią kontakt. Idziemy do laboratorium. - oznajmił krótko, po czym wyjechał wózkiem z piasku, na betonowy, leżący już nieopodal chodnik, prowadzący prosto do wielkiego budynku.

Członkowie grupy spojrzeli po sobie, nieco zdziwieni całą sytuacją. Wzruszywszy ramionami, poszli za Xavierem.

Aqua

No to poszłam za Xavierem do wielkiego budynku wzruszywszy ramionami :D

Wilczyca

Wilczyca nie miała zbytnio wielkiego wyboru - mogła zostac albo iśc.
Nie wzruszyła ramionami, dochodząc do wniosku, że to strasznie niewygodne w jej obecnej postaci, po czym ruszyła przed siebie.
Dotarła do Majim i zaczęła iśc koło niej, zatapiając łapki w piasku.

***
Jakiż to piękny widok, sesese. xD

Aqua

Widząc Wilczycę obok siebie potanowiłam nawiązać z nią kontakt, w końcu prawie wogóle nie rozmawiamy.
-Wygląda na to, że jednak nie przylecielimśmy na darmo...

***************
Łapki w piasku? :D

Tantos

Pier wzruszył ramionami i poszedł leniwie za resztą... szczerze mowiać nie chciał opuszczać plaży ale coż... rozkaz to rozkaz... spojrzał w dół na piasek... "o jakie ładne łapki" pomyślał...

Blaze

Blaze poszła za resztą, tuż obok Beasta. Spojrzała na ślady jego stóp w piaku i łapek Wilczycy. Ledwo powstrzymała się od śmiechu, gdyż odruchowo zaczęła je ze sobą porównywać. "Lapy naszych sierściuchów trochę się różnią..." - zażartowała w myślach, dusząc śmiech. Widok rozmachanego ogona Wilczycy jeszcze bardziej ją rozbawił, jednak gdyby teraz parsknęła śmiechem, Profesor chyba zabiłby ją wzrokiem...

Wilczyca

-Wygląda na to, że jednak nie przylecielimśmy na darmo... - powiedziała do niej Majim.
Wilczyca w zadumie kiwnęła głową, spoglądając na ślady, jakie po sobie zostawiała.
-Mam nadzieję, że wszystko będzie ok z Moirą. - mruknęła, machnąwszy kilkakrotnie ogonem. - Nie wiem, jak zniósłby to Profesor, gdyby... No wiesz... - zwróciła się do Majim.

Fan Mystique

Christina została sama obok samolotu. Wszyscy byli już dość daleko, a nie chciało jej się za nimi biec. Poza tym pogoda była taka ładna...
Wcześniej robiła to tylko kilka razy po incydencie w szkole, tylko po kryjomu...A ten kostium wygląda na ognioodporny, a przynajmniej tak była opisana półka, na której leżał. Podobny kostium miał Melt. No dobra, wszyscy są daleko, a ona sama. W oczach Christiny pojawił się ogień, a woda wokół jej stóp zamieniła się w parę. Na rękawach kostiumu pojawiły się małe płomienie. "Potrafisz kontrolowac temoeraturę ognia" - pomyślała dziewczyna i temperatura wokół spadła. Ogień z jej rąk powędrował na plecy i tam płomienie zaczęły się powiększać, tworząc coś na kształt małych skrzydełek. Nagle powiał silny wiatr i ogien zgasł. "Powinien być gęstszy" - pomyślała Chris i w mgnieniu oka na jej plecach zapłonęły kolejne skrzydła, dużo większe od poprzednich. Dziewczyna zaczęła nimi machać, wzbijając podmuchy gorącego powietrza. Nagle jej stopy odbiły się od ziemi i mutantka poszybowała w górę niczym legendarny Feniks, zostawiając za sobą świetlistą smugę, niczym Johnny Storm z Fantastycznej Czwórki. Majestatycznie podleciała do wiszącej w powietrzu Storm
- Witam, panno Munroe - uśmiechnęła się do zaskoczonej mutantki, po czym obie poszybowały za resztą w stronę laboratorium.

*****************************************************

"...niczym legendarny Feniks..." - ach, cóż za poezja... :):):)

Tantos

Pier odwrócił sie zeby zobaczyc co z christiną ale ta dalej stała koło blackbirda. postanowił że nie może zostawić jej samej... przedewszytskim dlatego ze jest tu nowa... nagle wyczuł zmianę temperatury wokół FireAngel... przez chwilę się przestraszył do póki nie zobaczył na jej plecach skrzydeł a ona nie wzbiła się w powietrze... "wow" pomyślał
*************************************************************
wiem że nie pisałem że Pier wyczuwa zmiany temperatury ale nie wiedzialem czy to istotne bo to mutacja bardziej drugorzędowa i wynikająca z jego zdolności.